เจ้าสัวหลวงปู่บุญเนื้อผงยา

ก่อนอื่นจะขอเริ่มเรื่อง เหรียญหล่อ พิมพ์เจ้าสัว หรือจะเรียกว่า พระซุ้มกระจังก็ได้ เหรียญหล่อเจ้าสัวมีสร้างทั้งเนื้อทองแดงและเนื้อเงิน ตามประวัติมีข้อมูลเล่าสืบต่อ ๆ กันมาว่า หลวงปู่บุญสร้างและแจกตอนวันคล้ายวันเกิด อายุครบ 84 ปี แขกส่วนใหญ่ที่มาในงานจะได้รับแจก เจ้าสัวเนื้อทองแดง ส่วนเนื้อเงินจะได้รับแจกเฉพาะแขกที่มีอุปการะคุณต่อวัดกลางบางแก้วมาโดยตลอด เช่น บริจาคทรัพย์สร้างถาวรวัตถุหรือแขกที่บริจาคทรัพย์มาก ๆ ส่วนใหญ่เจ้าสัวเนื้อเงินจะตกอยู่กับคนที่มีฐานะร่ำรวย เช่น เจ้าสัวหยุด เจ้าสัวชม เจ้าของโรงสี เหรียญเจ้าสัวเนื้อเงินสมัยก่อน ชาวบ้านจะเรียกว่า “เหรียญเจ้าสัว” ส่วนเหรียญที่เหลือแจกและพระอื่น ๆ ก็จะถูกบรรจุในบาตรดินเผาเพื่อบรรจุกรุบนเพดานมณฑปเมื่อปี 2456

ภายหลังกรุแตกเมื่อวันที่ 3 เมษายน 2516 คนร้ายได้โจรกรรมพระพุทธรูปที่หลวงปู่บุญสร้างประดิษฐานไว้ในมณฑปพระพุทธบาทไปได้ประมาณ 200 องค์ ทางวัดจึงได้ทำการสำรวจมณฑปกับช่องว่างบนเพดานเหนือพระพุทธบาท ปรากฏว่าพบพระเครื่องพิมพ์ต่าง ๆ อยู่ในบาตรดินเผาจำนวน 22 บาตร มีข้อความจารึกไว้ว่า พ.ศ. 2456 ซึ่งสันนิษฐานว่าเป็นปีที่สร้างและบรรจุไว้ พระเครื่องที่แตกกรุออกมาครั้งนี้ส่วนใหญ่อยู่ในสภาพสมบูรณ์มีปริมาณมากถึง 20,000 องค์ มีทั้งเนื้อโลหะ เนื้อว่าน และดินเผา แต่ที่จะกล่าวถึงก็คือ เหรียญเจ้าสัวที่ทางวัดเอาออกมาจำหน่าย เพื่อนำรายได้ไปบูรณะปฏิสังขรณ์ศาลาการเปรียญที่อยู่ในสภาพชำรุดทรุดโทรม โดยกำหนดอัตราการทำบุญไว้ดังนี้ เหรียญเจ้าสัวเนื้อเงิน 200 บาท เหรียญทองแดง 100 บาท เวลาผ่านไปก็ไม่กี่สิบปี ปัจจุบันเหรียญเจ้าสัวเล่นหากันองค์เป็นล้าน



พระผงยาจินดามณี หรือยาวาสนา (ข้อมูลจากหนังสือวัดกลางบางแก้ว)

ตำรับการสร้าง “ผงยาจินดามณี” เป็นตำรับคู่มากับวัดกลางบางแก้ว นับเป็นตำรับเก่าแก่ของสมเด็จพระพนรัตน์ วัดป่าแก้ว แห่งกรุงศรีอยุธยา ตำรับที่มาอยู่วัดกลางบางแก้ว เป็นสมุดข่อย ปิดทองล่องชาด และได้กล่าวถึง กรรมวิธีการสร้างอย่างละเอียด และอานุภาพอย่างอัศจรรย์

“ยาจินดามณี” เป็นยาที่ทรงคุณวิเศษในทางบำบัดรักษาโรคร้ายนานาชนิด และโรคที่เกิดจาก “เคราะห์กรรม” จะบันดาลให้เคลื่อนคลายหายและทุเลาเบาบางได้ แม้กระทั่งยามจะสิ้นลมก็ยังมีโอกาสสั่งเสียบอกกล่าวได้ หลวงปู่บุญท่านสร้างเม็ดยาจินดามณีจุดประสงค์เพื่อต้องการให้เป็นยา ส่วนใหญ่ก็จะสร้างเป็นเม็ดกลม ๆ ไว้สำหรับกิน แต่ก็มีอุปเท่ห์กล่าวไว้ว่า หากใช้ติดตัวก็จะเป็นเมตตามหานิยม หรืออมไว้ในปากก็เป็นเสน่ห์ในการพูดจา ยาจินดามณีส่วนที่ทำเป็นองค์พระซึ่งเป็นพระเครื่องนั้นก็มีอยู่บ้างแต่ก็มีส่วนน้อย เกิดขึ้นจากที่ศิษย์ของหลวงปู่บุญ ซึ่งร่วมพิธีทำยาอยู่ด้วย เอาแม่พิมพ์พระซึ่งมีอยู่ที่วัด ซึ่งหลวงปู่ใช้ทำพระเนื้อดิน เนื้อว่าน เนื้อผง คัดเลือกเอาพิมพ์ที่องค์เล็ก ๆ เพราะจะได้ไม่เปลืองผงยาจินดามณี

หลวงปู่บุญสร้างยาจินดามณีเพียง 2 ครั้งเท่านั้น

ครั้งแรก พ.ศ. 2435 ลักษณะเม็ดยาค่อนข้างเล็ก เนื้อละเอียดมากมีความแข็งตัว เนื้อออกสีน้ำตาลเข้มบ้างอ่อนบ้าง

ครั้งที่สอง ประมาณปี 2476 เม็ดยาจะใหญ่กว่าครั้งแรกเล็กน้อย และสีของเม็ดยาค่อนข้างดำหรือน้ำตาลเข้มเกือบดำ เนื้อของเม็ดยาค่อนข้างจะหยาบกว่าครั้งแรก ขอขอบคุณข้อมูลจากคุณช้างวัดห้วย ขอบคุณครับ